ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਕਿ ਸਾਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਮੇਰੀ ਨਹੀਂ ।
ਜੇਕਰ ਮੇਰੀ ਵੀ ਏ, ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਏ ਪਿਆਰ ਤੇ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਾਇਜ਼ ਏ ਸਭ,
ਮੈਂ ਕਹਿੰਨੀ ਆਂ ਊੰ ਹੂੰ ਹੇਰਾ ਫੇਰੀ ਨਹੀਂ।
ਕਿੱਸਰਾਂ ਡਰ ਦਾ ਘੁਣ ਖਾ ਜਾਂਦੈ ਨੀਂਦਰ ਨੂੰ,
ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਤੇਰੇ ਘਰ ਜੇ ਬੇਰੀ ਨਹੀਂ।
ਮੇਰੀ ਮੰਨ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਪਈਏ,
ਕੀ ਕਹਿੰਨਾਂ ਏਂ ਜਿੰਨੀ ਹੋਈ ਬਥੇਰੀ ਨਹੀਂ ?
ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਵੇਖ ਤੇ ਸਈ
ਲਹੂ ਦਿਸੇਗਾ ਕੰਧਾਂ ਉੱਤੇ ਕੇਰੀ ਨਹੀਂ
ਚਰਖ਼ੇ ਉੱਤੇ ‘ਤਾਹਿਰਾ’ ਦੁੱਖ ਹੀ ਕੱਤੇ ਨੇ
ਛੱਲੀ ਤੇ ਮੈਂ ਇਕ ਵੀ ਅਜੇ ਉਟੇਰੀ ਨਹੀਂ
‘ਤਾਹਿਰਾ’ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖ਼ੌਰੇ ਕਿਹੜੀ ਮੰਜ਼ਲ ਏ
ਸਭ ਕੁਝ ਮੇਰਾ ਏ ਪਰ ਮਰਜ਼ੀ ਮੇਰੀ ਨਹੀਂ